Winiarnie na sprzedaż w regionie południowego Rodanu – drugi co do wielkości obszar winnic we Francji

Dwie apelacje regionalne: Côtes du Rhône i Côtes du Rhône-Villages.

Côtes du Rhône to najważniejsza apelacja pod względem powierzchni upraw – aż 39 650 ha. Choć produkuje się tu również niewielką ilość białego wina, 95% produkcji stanowią wina czerwone i różowe, wytwarzane głównie z odmiany Grenache Noir.

Côtes du Rhône-Villages obejmuje około 9 500 ha i dotyczy wybranych terenów 95 gmin w departamentach Gard, Vaucluse, Ardèche i Drôme. Wymagania produkcyjne są tu surowsze niż w przypadku Côtes du Rhône. Jakość win bywa bardzo dobra, a stosunek jakości do ceny często wyjątkowo korzystny. Niektóre wioski mogą dodać swoją nazwę do nazwy apelacji, tworząc tzw. Côtes du Rhône-Villages z nazwą miejscowości, jak Cairanne, Rasteau, Sablet (Vaucluse) czy Laudun (Gard).

Apelacje nieregionalne od Bollène do południa Awinionu: Costières de Nîmes (4 033 ha), Côteaux du Tricastin (2 150 ha), Luberon (3 141 ha, wcześniej Côtes du Luberon), Côtes du Vivarais (45 ha), Côtes du Ventoux (6 390 ha) oraz wina z Die – Clairette de Die, Crémant de Die, Coteaux de Die (1 474 ha) – należą administracyjnie do winnic Doliny Rodanu. Nie tworzą one jednak jednolitego terroir ani nie prezentują spójnej jakości, choć działają tu utalentowani producenci oferujący interesujące wina.

Apelacje komunalne:

AOC Tavel: niewielka apelacja o powierzchni 950 ha, położona na prawym brzegu Rodanu naprzeciw Châteauneuf-du-Pape. Specjalizuje się wyłącznie w winach różowych o charakterze winnym, cielistym, aromatycznym i przyjemnym, choć o zróżnicowanej jakości.

AOC Lirac: sąsiaduje z Tavel w departamencie Gard i obejmuje 660 ha. Produkuje eleganckie czerwone wina, różowe porównywalne z tymi z Tavel oraz czasami wyjątkowe białe.

AOC Gigondas: na stokach i łagodnych zboczach opadających ku równinie rozciąga się apelacja o powierzchni 1 240 ha – prawdziwy terroir słońca idealny dla Grenache. Powstają tu wina o dużym potencjale dojrzewania, potężne, nie zawsze znane, ale o wyrazistym stylu.

AOC Vacqueyras: bardzo podobna do Gigondas pod względem ekspozycji, odmian winorośli i stylu win. Apelacja obejmuje 1 410 ha i coraz lepiej zaznacza swoją pozycję.

AOC Châteauneuf-du-Pape: rozległa (3 160 ha), obejmuje pięć wiosek i wiele zróżnicowanych terenów. Jakość nie jest tu jednolita, różnią się także style winifikacji i dojrzewania. Najlepsze winnice tworzą wina niezwykle gęste i złożone. Wymagają kilku lat starzenia, by w pełni rozwinąć potencjał. Białe wina z tej apelacji zyskują na jakości, choć nie dorównują jeszcze czerwonym.

AOC Muscat-de-Beaumes-de-Venise: znana z naturalnych win słodkich z odmiany Muscat. Apelacja obejmuje mniej niż 500 ha. Na tym samym obszarze produkowane są czerwone wina w ramach osobnej apelacji – AOC Beaumes-de-Venise – obejmującej 560 ha z charakterystycznym terroir Trias.

AOC Vinsobres: podniesiona do rangi AOC w 2005 roku, obejmuje 411 ha. Produkuje wina gęste i szerokie w odbiorze, jednak wciąż mało znane.

W przeciwieństwie do winnic północnego Rodanu, gdzie dopuszczone są tylko cztery odmiany, apelacje południowe cechują się dużą różnorodnością szczepów. Przykładowo, w Châteauneuf-du-Pape można stosować aż trzynaście odmian.

W przypadku czerwonych odmian, najważniejszą jest bez wątpienia Grenache Noir, która stanowi aż 65% powierzchni upraw w Rodanie. To szczep żywotny i wydajny, obecny w większości apelacji regionu, m.in. w Gigondas (min. 50% w kupażu), w Côtes du Rhône (min. 40%), w Côtes du Rhône-Villages (min. 50%) oraz w Châteauneuf-du-Pape.

Spotykamy również Syrah – odmianę charakterystyczną dla północnego Rodanu. Na południu zajmuje 17,5% powierzchni upraw. Coraz częściej stosowana w apelacjach południowych (Gigondas, Côteaux du Tricastin, Luberon, Côtes du Ventoux) i w niektórych apelacjach Langwedocji-Roussillon, jednak wciąż ustępuje Grenache.

Odmiana Cariñena (Carignan) ma jeszcze mniejsze znaczenie – tylko 8,5% powierzchni czerwonych winorośli. Mimo to pojawia się w kupażach wielu win: Côtes du Rhône czerwonych i różowych (maks. 30%), Côtes du Rhône-Villages (maks. 20%), a także Costières-de-Nîmes, Côteaux du Tricastin, Luberon i Côtes du Ventoux.

Na marginesie występują również Cinsault (5,3%) i Mourvèdre (Monastrell, 2,6%), które wchodzą w skład niektórych kupażów Gigondas i Côtes du Rhône-Villages. Spotyka się także niewielkie ilości Counoise, Muscardin, Camarèse, Vaccarèse i Picpoul Noir.

Odmiany białe, a zatem i produkcja win białych, są w regionie Rodanu marginalne – stanowią zaledwie 4% powierzchni upraw. Niemniej jednak, stosowane szczepy dają wina pełnoprawne. Białe wina z Châteauneuf-du-Pape są niezwykle cenione. Najbardziej rozpowszechniona odmiana to Grenache Blanc (26,7%), która daje wina bogate i zaokrąglone. Na równi występuje Clairette (również 26,7%). Obie obecne są w najważniejszych apelacjach białych win: Châteauneuf-du-Pape, Lirac, Tavel, Vacqueyras, Côtes du Rhône-Villages (w połączeniu z Grenache, Bourboulenc, Marsanne i Roussanne – min. 80% kupażu), Côtes du Rhône, Costières de Nîmes, Côteaux du Tricastin, Luberon i Côtes du Ventoux.

Mniej liczna, ale znacząca, jest Viognier – stanowi 12% białych upraw. Daje wina bogate w alkohol, z nutami fiołka, głogu i akacji. Następnie Bourboulenc – 9,2% – który przeciwnie do Viognier, daje wina świeże i lekkie. Wspomnieć należy także Ugni Blanc, Marsanne i Roussanne (bardziej znane na północy Rodanu), a także Muscat, stosowany w produkcji słodkich win naturalnych w AOC Beaumes-de-Venise.

Wina południowego Rodanu cechuje głęboka barwa i intensywne kolory, które zdradzają śródziemnomorski charakter. Czerwone mają fioletowe refleksy, białe – złote odcienie, a różowe – barwy morelowe, jak słynne wina z Tavel, znane już za czasów Ludwika XIV. W nosie wina oferują uwodzicielskie aromaty: czerwone i czarne owoce, śliwki, cedr, lukrecja, tytoń, tymianek, fiołki, czarna porzeczka, orzechy laskowe, kandyzowana cytryna, miód, głóg i runo leśne. Ta siła aromatyczna przenosi się naturalnie do ust. Wina ujawniają mocną osobowość, jak choćby te z Cairanne czy Vacqueyras.