Winnice na sprzedaż w dystrykcie Leiria – najbardziej wysunięty na północ obszar regionu winiarskiego Lizbony.

LOKALIZACJA

Region winiarski Lizbony jest największym w całym kraju. Obejmuje wszystkie gminy nadbrzeżnego pasa na północ od Lizbony, od delty rzeki Tag po Leirię na północy, w pobliżu rzeki Mondego. Od wschodu graniczy z regionem Ribatejo. Po pewnym czasie region ten został nazwany Estremadura, zgodnie z historyczną prowincją, ale w 2008 roku powrócono do nazwy Lizbona, obejmując również dawne apelacje DOC z tego obszaru. Obecnie region ten posiada 9 apelacji DOC, z czego 3 należą do dystryktu Leiria.

PODREGIONY

Granice regionu rozciągają się z północy na południe, a nie ze wschodu na zachód. Rozpoczynają się w Serra de Sicó na północy, w pobliżu Pombal, a następnie przez pasmo wzgórz i gór przechodzące ukośnie na południe przez Serra de Aire, Serra dos Candeeiros i Serra de Montejunto aż do Serra de Sintra na zachód od Lizbony. Góry te, osiągające wysokość 600–700 m, zbudowane z wapieni, od zawsze miały istotne znaczenie – przykładem jest Serra de Montejunto. Roczne opady sięgają tu 1300 mm, a klimat zachodniej części gór silnie kształtowany jest przez wpływy Atlantyku. Wina z pasa nadbrzeżnego (od Sintry przez Torres Vedras, Óbidos, Alcobaçę po Leirię i Pombal) są zazwyczaj lekkie i mają wysoką kwasowość – przypominają nieco podstawowe vinho verde.

Obszar na wschód od pasma górskiego, graniczący z regionem Ribatejo, od dawna cieszy się renomą pod względem jakości win. Od lat 80. ubiegłego wieku niektóre posiadłości tylko potwierdzają tę reputację. Wśród nowych DOC z lat 90., niektóre obszary Óbidos i Encostas d’Aire, dostatecznie osłonięte od Atlantyku, pozwalają na produkcję zrównoważonych win białych i czerwonych.

Na północy regionu znajduje się Alcobaça, miejsce o wielowiekowej tradycji winiarskiej sięgającej XII wieku, kiedy to uprawa winorośli została tu wprowadzona przez mnichów z miejscowego klasztoru. Óbidos, z otoczonym murami średniowiecznym miastem, jest ważnym ośrodkiem turystycznym. Dzięki chłodnemu klimatowi atlantyckiemu produkuje się tu również wina musujące.

Region ten obejmuje gminy Caldas da Rainha, Alcobaça, Nazaré, Óbidos i Porto de Mós. Winnice położone są głównie na łagodnych zboczach, na wysokości poniżej 100 m n.p.m. Gleby są tu gliniaste, a klimat, wraz z regionalnymi szczepami winorośli, pozwala na produkcję win o unikalnym i rozpoznawalnym charakterze.

Wyróżniają się białe wina ze szczepów Rabo de Ovelha, Vital, Arinto, Fernão Pires, Boal de Alicante i Malvasia, a także czerwone ze szczepów João de Santarém, Trincadeira, Baga i Castelão.

Bardziej na północ warto wspomnieć o regionie Leiria, gdzie winnice znajdują się w głębi lądu, na wschód od dużych lasów sosnowych ciągnących się wzdłuż wybrzeża i obejmujących głównie gminy Leiria i Batalha.

Encostas de Aire, choć najmniej znana, obejmuje wapienne zbocza Serra de Sicó i Serra de Aire na wschód od Leirii i Pombal, sięgając aż do wybrzeża Alcobaça. Uprawia się tu 70 ha winnic. Wśród tradycyjnych odmian znajdują się Arinto, Fernão Pires, Ratinho, Seara Nova, Tamarez i Vital dla win białych oraz Baga, Castelão i Trincadeira dla czerwonych.

MIEJSCA WARTE ODWIEDZENIA

Zamek w Leirii, zbudowany jako forteca obronna i miejsce odpoczynku dla wojowników, znajduje się na wyniesieniu skalnym i oferuje spektakularne widoki.

Nazaré to najważniejsze miejsce pielgrzymkowe w Portugalii. Do lat 20. XX wieku sanktuarium z Igreja de Nossa Senhora da Nazaré i małą kaplicą Ermida da Memória przyciągało licznych pielgrzymów. Później powstała również Kaplica Objawień w Fátimie, niedaleko stąd.

Inne ważne zabytki to cysterski klasztor w Alcobaça, założony w 1148 roku i wzniesiony w stylu gotyckim, gdzie znajdują się groby króla Piotra I i jego ukochanej Inês de Castro. Klasztor Batalha, wpisany na listę UNESCO od 1983 roku, łączy style późnogotycki i manueliński.

Warto również odwiedzić zamek w Óbidos, uzdrowisko Termas de Monte Real, zamki w Ourém, Porto de Mós i Pombal, a także Peniche z wyspą Baleal i Archipelagiem Berlengas.