Winnice na sprzedaż w dystrykcie Lizbona – największym regionie winiarskim

LOKALIZACJA

Region Lizbona to największy region winiarski w kraju. Obejmuje wszystkie gminy pasa nadmorskiego na północ od Lizbony, od delty rzeki Tag po Leirię na północy, blisko rzeki Mondego, a na wschodzie graniczy z regionem Ribatejo. Region ten został następnie nazwany Estremadura, zgodnie z nazwą historycznej prowincji, jednak w 2008 roku powrócono do nazwy stolicy i włączono dawne apelacje DOC z tego obszaru. Obecnie w regionie istnieje 9 apelacji DOC, z czego 6 znajduje się w dystrykcie Lizbony.

PODREGIONY

Torres Vedras – kiedy rozpoczęła swoją działalność jako „Torres”, musiała stoczyć spór sądowy z gigantem z Penedès – Miguelem Torresem, co doprowadziło do dodania „Vedras”, czyli nazwy miasta. Winnice rozciągają się od Serra de Montejunto aż po wybrzeże. 873 ha należy do apelacji DOC.

Alenquer – chroniona przed zachodnimi wiatrami przez wapienne pasmo Serra de Montejunto, bardzo różni się od pobliskiej Torres Vedras, znajdującej się po drugiej stronie pasma. Nic dziwnego, że w okolicach Alenquer działa wielu najlepszych producentów wina w Portugalii. Teren nie jest jednolity – faliste wapienne wzgórza na zachodzie oraz aluwialna równina w kierunku rzeki Tag na wschodzie, gdzie wina mają charakter bardziej zbliżony do tych z regionu Tejo niż Lizbony. Tradycyjne odmiany winogron z tego obszaru to: Arinto, Fernão Pires, Jampal i Vital dla win białych oraz Castelão, Camarate, Trincadeira i Tinta Miúda dla czerwonych. Dopuszczalne są również odmiany: Alvarinho, Chardonnay, Viognier, Aragonez, Cabernet Sauvignon, Syrah i Touriga Nacional. Około 600 ha posiada kwalifikację DOC.

Arruda – znajduje się między Alenquer, Torres Vedras i Bucelas, a jej nazwa – Arruda dos Vinhos – wskazuje na silne tradycje winiarskie. Dominują tu czerwone wina z odmian Castelão, Camarate i Tinta Miúda.

W pewnym okresie wina z Colares, Bucelas i Carcavelos zyskały popularność w Wielkiej Brytanii, gdy żołnierze Wellingtona powrócili z bohaterskich kampanii w Portugalii. Nawet Dickens wspomina o tych winach w książce z 1836 roku, jako źródle radości w pensjonacie, w którym przebywali bohaterowie.

Bucelas to prawdopodobnie apelacja DOC z regionu Lizbony, która najlepiej zachowała swoje dziedzictwo historyczne. Zawsze była to strefa win białych, oparta na szczepie Arinto. Region uzyskał status DO w 1907 roku i obejmuje doliny rzek Trancão i Ribeira de Bemposta, między miejscowościami Bucelas, Fanhões i Santo Antão do Tojal. Wapienne wzgórza o wysokości około 350 m chronią winnice przed mgłami znad Atlantyku. Na przestrzeni dziejów wino z Bucelas było transportowane do Londynu, czasem jako wino wzmacniane, innym razem jako czerwone.

Colares była niegdyś jednym z najważniejszych regionów winiarskich kraju, jednak dziś niewiele z tej świetności pozostało. Winnice w Colares, miasteczku nadającemu nazwę winu, znajdują się wśród najlepszych gleb na wydmach między Praia das Maçãs a Magoito. Niektóre winnice zlokalizowane są na zboczach Serra de Sintra w Almoçageme, blisko Cabo da Roca i w rejonie Encosta de Monserrate. Parcelle winnic chronione bambusowymi zaporami lub małymi murkami trudno dziś odnaleźć wśród apartamentów i willi wzdłuż wybrzeża. Szczep Ramisco, wciąż unikalny dla Colares, przetrwał plagę filoksery dzięki piaszczystym glebom.

W Colares dopuszcza się trzy rodzaje win: dwa czerwone i jedno białe. Najdroższe pochodzą z tzw. chao de areia, gdzie szczep Ramisco musi stanowić co najmniej 80% mieszanki. Inne odmiany to Castelão, Parreira Matias i Tinta Miúda. Drugi typ czerwonego wina pochodzi z chao rijo – gleb wapiennych oddalonych od wybrzeża – i charakteryzuje się większą mocą. Wina białe produkowane są z Malvasii z Colares – Adega Regional i Casal Santa Maria produkują bardzo świeże i cytrusowe wina z tej odmiany.

Carcavelos – kiedyś winnice sięgały aż do granic miasta Lizbona. Miejscowości takie jak Camarate, Olivais, Sacavém, Frielas i Apelação były ważnymi ośrodkami winiarskimi w XVIII i XIX wieku, a produkowane tam wino wzmacniane o nazwie „Lisbon” przez chwilę konkurowało z Porto. Większość tego obszaru została dziś zajęta przez lotnisko Humberto Delgado w Lizbonie. Region położony jest bardzo blisko ujścia Tagu i Oceanu, z łagodnym klimatem. Ustanowiony ustawą w 1908 roku, obejmuje São Domingos de Rana, Carcavelos, część Oeiras i Estoril.

MIEJSCA WARTE ODWIEDZENIA

Lizbona to kosmopolityczne miasto, które zachowało swój tradycyjny charakter. Położone między wzgórzami a ujściem Tagu, uchodzi za jedno z najbardziej ekscytujących miast Europy.

Atrakcje turystyczne:

• Zamek Świętego Jerzego (Castelo de São Jorge) – imponująca forteca na wzgórzu, pierwotnie mauretańska, później przekształcona w pałac królewski przez króla Alfonsa I.
• Punkt widokowy Santa Luzia (Miradouro de Santa Luzia) – z panoramą dzielnicy Alfama, obok barokowego kościółka Igreja de Santa Luzia.
• Katedra Lizbońska (Sé de Lisboa) – najstarszy kościół w mieście, wzniesiony w 1147 roku.
• Praça do Comércio – dawniej siedziba pałacu królewskiego, zniszczonego w trzęsieniu ziemi w XVIII wieku.
• Plac Rossio (Praça D. Pedro IV) – centralny punkt miasta, naturalnie przechodzący w Praça dos Restauradores i Avenida da Liberdade.
• Narodowe Muzeum Azulejos (Museu Nacional do Azulejo) – mieszczące się w dawnym klasztorze Madre de Deus (1509), prezentuje historię kafli ceramicznych i panoramę miasta sprzed trzęsienia ziemi.
• Dzielnica Belém – z najbardziej znanymi zabytkami: klasztorem Hieronimitów (Mosteiro dos Jerónimos), Wieżą Belém (Torre de Belém) i Pomnikiem Odkrywców (Padrão dos Descobrimentos).
• Okolice Lizbony – nadmorskie miejscowości jak Cascais i Estoril oraz zalesione Serra de Sintra z Pałacem Pena, Quinta da Regaleira, Pałacem Monserrate i przylądkiem Cabo da Roca.