Winiarnie na sprzedaż w regionie Roussillon – największy obszar winnic we Francji

Obecnie produkcja win w regionie Langwedocja–Roussillon podzielona jest na pięć głównych kategorii:

Wina stołowe: ta kategoria, niegdyś dominująca, stanowi dziś zaledwie 4% produkcji regionalnej i obejmuje podstawowe wina.

Wina regionalne (Vins de pays): stanowią 67% całkowitej produkcji regionu. Do tej grupy należą wina, które nie mają oznaczenia AOC, albo dlatego że nie pochodzą z obszaru apelacji, albo dlatego że nie spełniają jej wymogów. W związku z tym jakość win w tej kategorii jest bardzo zróżnicowana.

Apelacje regionalne AOC: od 2007 roku istnieje wielka AOC Languedoc, która obejmuje cały obszar winnic Langwedocji–Roussillon. Są to wina niższej gamy, wcześniej należące do apelacji Coteaux de Roussillon, dziś już nieistniejącej. Nadal jednak funkcjonuje AOC Côtes de Roussillon, która obejmuje 118 gmin we wschodnich Pirenejach (5 745 ha).

Apelacje subregionalne AOC: w tej kategorii wymagania są wyższe niż w przypadku apelacji regionalnych. W Langwedocji są to Corbières (13 500 ha), Minervois (5 000 ha), Saint-Chinian (3 300 ha), Faugères (1 900 ha), Fitou (2 600 ha) i Clairette du Languedoc (70 ha).

Do tej kategorii należą również terroirs, które do niedawna wchodziły w skład AOC Coteaux du Languedoc: Pic Saint-Loup, La Clape, Sommières, Pézenas, Grès de Montpellier, Terrasses du Larzac, Picpoul de Pinet, Terrasses de Béziers, Montpeyroux, Saint-Georges d’Orques, Carrières, La Méjanage, Quatorze, Saint-Christol, Saint-Drézéry, Saint-Saturnin i Vérargues.

W Roussillon, na północy departamentu, znajduje się AOC Côtes de Roussillon-Villages (2 191 ha), obejmująca 32 gminy. Od 2003 roku istnieje również apelacja Côtes de Roussillon-Les Aspres, która obejmuje wsie Albères i Aspres i znajduje się pomiędzy apelacją regionalną a Côtes de Roussillon-Villages.

Apelacje win słodkich naturalnych: dwie apelacje subregionalne są szczególnie ważne – AOC Rivesaltes (5 590 ha), obejmująca 95 gmin, oraz AOC Muscat de Rivesaltes (5 120 ha), obejmująca 99 gmin.

Apelacje komunalne są nieliczne, ale znane z wysokiej jakości produkcji. W Langwedocji należą do nich AOC Corbières-Boutenac (1 300 ha), Minervois-La Livinière (2 600 ha), Muscat de Frontignan (797 ha), Muscat de Lunel (321 ha), Muscat de Mireval (260 ha) i Muscat de Saint-Jean-de-Minervois (195 ha). W Roussillon wyróżniają się AOC Collioure (597 ha), Banyuls i Banyuls Grand Cru (1 173 ha) oraz Maury (507 ha).

Na winnicach Langwedocji–Roussillon uprawia się ponad trzydzieści różnych odmian winorośli. Niektóre są lokalne i stosowane do produkcji win niższej jakości, lecz stopniowo ustępują miejsca szczepom o wyższej wartości, importowanym z innych regionów.

Odmiany czerwone dominują, zajmując 85% z 250 000 ha powierzchni winnic w regionie. Najbardziej rozpowszechnionym szczepem jest Cariñena (60 000 ha), choć jej udział spadł do jednej trzeciej pierwotnej powierzchni. Daje ona wina mocne, o intensywnym kolorze i czasem rustykalnych taninach. Zazwyczaj łączy się ją z delikatniejszymi odmianami, jak Garnacha, Cinsault, Syrah czy Monastrell. Garnacha Tinta (45 000 ha), wprowadzona do Francji w średniowieczu, jest szeroko stosowana do produkcji win słodkich naturalnych (Banyuls, Maury) oraz win do starzenia w połączeniu z Syrah lub Monastrell. Syrah zdobyła dużą popularność – między 1998 a 2005 jej powierzchnia się potroiła do 43 000 ha. Jej wina są potężne, taniczne i aromatyczne, doskonale nadają się do starzenia i wykazują dużą elegancję na wybranych terroirs.

Kolejną co do znaczenia odmianą pod względem powierzchni jest Merlot (30 000 ha), sprowadzony z Bordeaux. Daje wina miękkie, owocowe i łatwe do sprzedaży, zwłaszcza w kategorii win regionalnych. Obecny jest również Cabernet Sauvignon (19 000 ha), dający wina barwne i taniczne, z potencjałem do starzenia. Cinsault (15 000 ha) dostarcza delikatnych, owocowych win, idealnych także do produkcji rosé. Monastrell, szczep pochodzący z Hiszpanii, choć marginalny, daje potężne, taniczne i barwne wina. W regionie obecne są także inne szczepy: Malbec, Fer Servadou, Lledonner Peludo czy Muscat à petits grains noir.

Wśród białych odmian króluje Chardonnay. Trzydzieści lat temu nie zajmowało nawet 1 000 ha, dziś to już 12 000 ha. Umożliwia produkcję win wytrawnych, musujących i słodkich – dobrze zrównoważonych, bogatych i zdolnych do długiego starzenia. Inną dynamicznie rozwijającą się odmianą jest Sauvignon Blanc – obecnie zajmuje 6 000 ha i jest powszechnie stosowana w winach regionalnych ze względu na swój aromatyczny profil. Viognier również odnotowuje sukces – 2 000 ha obsadzonych głównie dla win regionalnych. Muscat à petits grains blanc i rosé (8 000 ha) jest wykorzystywany głównie do produkcji słodkich win naturalnych.

Garnacha Blanca, niegdyś dominująca przy produkcji win słodkich, dziś zajmuje jedynie 2 000 ha. Podobnie zapomniany został Macabeo. Wśród pozostałych odmian przetrwały Bourboulenc (pochodzący z Prowansji), Chenin Blanc, Clairette (stara lokalna odmiana stosowana w winach musujących, np. Clairette-du-Languedoc), Mauzac (obecna głównie w Limoux do produkcji blanquette-de-limoux). Spotykane są także Marsanne i Roussanne, choć mniej udane niż w Dolinie Rodanu. Nie należy zapominać o lokalnym Piquepoul Blanc, który dał nazwę apelacji AOC Coteaux du Languedoc–Picpoul de Pinet – produkcja koncentruje się w pobliżu laguny Thau.

Głęboko czerwone, niemal czarne wina ze zboczy Langwedocji, delikatne i złociste białe musujące z Limoux, czy ceglastoczerwone odcienie starych win Banyuls to tylko część bogactwa, jakie oferuje Langwedocja–Roussillon. Wina te tchną tysiącem aromatów słonecznej ziemi – zioła, tymianek, rozmaryn, dojrzałe czerwone owoce, śliwki i kwiaty. Charakter południa przejawia się w intensywnych aromatach, skoncentrowanych dzięki potężnym szczepom i śródziemnomorskiemu klimatowi. W ustach wina regionu oferują różnorodne profile – czy to czerwone, białe, różowe, wytrawne czy słodkie – mogą być strukturalne, ekspresyjne, kremowe, potężne lub delikatne, oferując bogactwo tekstur dla podniebienia.