Winnice na sprzedaż w Châteauneuf-du-Pape – Wino Papieży

HISTORIA

Apelacja AOC obejmuje 5 gmin: Châteauneuf, Courthézon, Bédarrides, Orange i Sorgues.

Od przybycia papieży do Awinionu aż po stworzenie systemu AOC – oto początek i koniec wielowiekowej historii winnic Doliny Rodanu. Dzięki obecności papieży w Awinionie, wina z tego regionu zyskały historyczną renomę. Już od 1650 roku wina z Côte-du-Rhône były chronione, a to właśnie syn Châteauneuf-du-Pape, baron Leroy, stał się architektem stworzenia systemu AOC we Francji.

Od przybycia Klemensa V, a następnie Jana XXII w 1309 roku do Awinionu, papieże rościli sobie prawo do pobliskich winnic, by zaspokoić własne potrzeby. To Janowi XXII zawdzięczamy budowę Châteauneuf-du-Pape. Benedykt XII, trzeci papież osiadły w Awinionie, zlecił budowę Pałacu Papieży. Przez niemal cały XIV wiek, gdy papieże przebywali w Awinionie, wina z regionu cieszyły się ich poparciem i rozgłosem – zwłaszcza najbardziej prestiżowe z nich, noszące nazwę Châteauneuf-du-Pape.

Podobnie jak w innych francuskich regionach winiarskich, czasy nowożytne wprowadziły nowe elementy do winiarstwa. W XVII wieku „Côte du Rhône” było nazwą jednostki administracyjnej wikariatu Uzès w departamencie Gard, gdzie wina cieszyły się już uznaniem. W 1650 roku wprowadzono regulacje mające na celu ochronę autentycznego pochodzenia i zapewnienie jakości win. Edykt króla Francji z 1737 roku nakazywał oznaczanie wszystkich beczek przeznaczonych do sprzedaży i transportu literami C.D.R.

W połowie XIX wieku ten okręg rozszerzono o winnice położone na lewym brzegu Rodanu, tworząc apelację Côtes-du-Rhône. To historyczne określenie posłużyło wizji pewnego człowieka z Châteauneuf-du-Pape – barona Pierre’a Leroy de Boiseaumarie, który w latach 30. XX wieku był inicjatorem powstania systemu AOC we Francji. Jego realizacja głęboko przekształciła francuskie winiarstwo, wprowadzając zwrot ku jakości, w którym metody uprawy, odmiany winorośli, terroiry i ich granice stały się czynnikami decydującymi.

Jednak po wojnie ograniczenia ekonomiczne i uniezależnienie się kolonii krajów Afryki Północnej – będących wielkimi producentami win stołowych – skłoniły winnice południowej Francji do masowej produkcji kosztem jakości. Dopiero na początku lat 80. XX wieku można było zauważyć powrót wielkich win Doliny Rodanu do dbałości o jakość. Ta głęboka przemiana trwa do dziś.

Na lewym brzegu rzeki majestatycznie wyłaniają się czerwone wina z Châteauneuf-du-Pape – rubinowe, głębokie, czasem niemal czarne, z odcieniami purpury po kilku latach. To właśnie czerwone wina są najbardziej rozpoznawalnymi produktami Rodanu i zawdzięczają swój kolor szczepowi Grenache. Szybko dojrzewające, po 10 latach nabierają charakterystycznych ceglastych tonów. Później wino przyjmuje odcienie mahoniu – co wygląda pięknie, choć nie oznacza jeszcze szczytu dojrzałości. Wielkie Châteauneuf-du-Pape może dojrzewać przez dziesięciolecia. Podobną ewolucję obserwuje się w winach czerwonych z Vacqueyras i Gigondas. Uwodzicielskie, czerwone wina z Châteauneuf-du-Pape przyciągają swoją mocą. Uwalniają aromaty cedru, czekolady, wanilii, nut balsamicznych, dyni, a czasem subtelny akcent fiołków – jeśli w kupażu występuje Syrah. Wina z Vacqueyras i Gigondas podążają w zbliżonym stylu – może nieco mniej ekstrawaganckim, ale ich rodanoński charakter jest wyczuwalny natychmiast.

KLIMAT

Klimat jest zdominowany przez długie, gorące lata z około 1000 godzin nasłonecznienia rocznie oraz wiatr mistral, który wieje z północnego zachodu przez około 120 dni w roku. Choć bywa silny, ma pozytywny wpływ – osusza winogrona i utrzymuje atmosferę wolną od chorób. Wiosna, w połączeniu z mistralem, może być chłodna i deszczowa, z ryzykiem przymrozków do końca marca. Roczne opady wynoszą od 500 do 570 mm.

GLEBY

Châteauneuf-du-Pape to najsuchsza apelacja Côtes-du-Rhône i jednocześnie terroir wyjątkowy – z mnóstwem kamieni na powierzchni, co stanowi wyzwanie dla uprawy winorośli. Każdy, kto miał okazję spacerować po winnicach Châteauneuf-du-Pape, zwłaszcza po wysokich tarasach górujących nad miastem, nie może nie być zaskoczony tą siłą przyrody: stare, poskręcane krzewy grenache i morze dużych kamieni pokrywających ziemię. Nie widać ani centymetra gołej gleby – tyle tam kamieni. Ten mineralny spektakl współtworzy wielkość tych win, podobnie jak klimat – region jest bowiem najsuchszy w całej okolicy.

Na wysokości 128 metrów terroir rozciąga się głównie na trzech typach gleb, z których każda wnosi złożoność do wina. Gleby te powstawały stopniowo w różnych okresach geologicznych – mezozoiku i czwartorzędzie. Znikające i pojawiające się wewnętrzne morza utworzyły różne warstwy osadów, jakie dziś znajdujemy w glebie: wapienie ilaste, piaski z pliocenu, margle burdygalskie itp.

Na przestrzeni wieków i dzięki wypiętrzaniu Masywu Alpejskiego, wody wyrzeźbiły obecną kotlinę Rodanu. Podczas zlodowaceń czwartorzędowych cofające się i napierające lodowce Alp uwolniły gruz skalny – kwarcyty. Kwarcyty, oszlifowane przez burzliwe wody Rodanu, stały się wielkimi kamieniami, które osadziły się na starszych osadach w Châteauneuf-du-Pape. Oprócz imponujących rozmiarów, kamienie te pełnią funkcję termiczną – magazynują ciepło w ciągu dnia, a w nocy oddają je u stóp winorośli, wspomagając dojrzewanie owoców.

WINNICE

Winnice Châteauneuf-du-Pape: Domaine Font de Michelle, Domaine de la Roquète, Domaine Saint-Siffrein, Domaine André Brunel, Domaine Charvin, Domaine de Beaurenard, Domaine Clos du Caillou, Château de la Gardine, Clos du Mont-Olivet, Château la Nerthe, Domaine Pierre Usseglio et Fils, Château de Beaucastel, Château Rayas, Domaine de la Janasse, Domaine de Marcoux, Clos des Papes, Domaine du Vieux Télégraphe.

Winnice Gigondas–Vacqueyras: Domaine du Cayron, Domaine de la Monardière, Domaine de Piaugier, Domaine le Sang des Cailloux, Domaine Raspail Ay, Domaine Montirius, Château de Tours.