Winnice i winiarnie na sprzedaż na Cyprze

Wyspa Cypr znajduje się we wschodniej części Morza Śródziemnego i jest podzielona na dwa państwa, Republikę Cypryjską i Turecką Republikę Cypryjską (nieuznawaną przez wiele państw). Odległość do południowego wybrzeża Turcji wynosi 70 km, do wschodniego wybrzeża Rodos prawie 400 km, a do greckiego lądu stałego ponad 800 km.

HISTORIA WINA

Uprawa winorośli na wyspie sięga 3 tysiąclecia p.n.e.. Według mitologii grecki bóg wina, Dionizos, preferował wina z wyspy na swoich ucztach. Afrodyta, zrodzona z piany, wyłoniła się z morza na rzymskiej skale i wylądowała w pobliżu półwyspu Akamas. Fenicjanie i Grecy ustanowili tradycję słodkich win w starożytności. Świadectwem tej kultury winiarskiej są mozaiki podłogowe w portowym mieście Pafos. Najnowsze badania wskazują, że Cypr mógł być miejscem narodzin wina śródziemnomorskiego, prawie 1500 lat przed innymi obszarami, takimi jak Grecja, Fenicja i Rzym. Już Homer wychwalał jakość cypryjskich win, słodkich jak miód.

Po Trzeciej Krucjacie wyspa stała się własnością Zakonu Świętego Jana w 1911 roku, później Zakonu Templariuszy, a po jego rozwiązaniu w 1312 roku, ponownie Rycerzy Świętego Jana. Zakon zarządzał tak zwanymi encomiendas (posiadłościami z winnicami). Jego twierdzą był zamek Kolossi, zwany Wielką Komandorią, Komandoria odnosiła się do twierdzy, którą nazwano Wielką, aby odróżnić ją od dwóch mniejszych w Pafos (Feniks) i Kyrenii (Świątynie), obszar ten ostatecznie określono po prostu jako Commandaria. Kiedy rycerze zaczęli produkować duże ilości wina na eksport na dwory królewskie w Europie i w celu zaopatrzenia pielgrzymów w drodze do Ziemi Świętej, słodkie wino Commandaria, wytwarzane z winogron mavro i xinisteri uprawianych u podnóża gór Troodos, otrzymało nazwę regionu. Jest to zatem najstarsza nadal produkowana apelacja winiarska. 

W latach 1489-1571 Cypr należał do Republiki Weneckiej. Mówi się, że to wino było powodem, dla którego turecki sułtan Soliman II podbił wyspę. Rządy osmańskie w latach 1571-1878 spowodowały upadek kultury winiarskiej z powodu zakazu spożywania alkoholu. Pod rządami brytyjskimi w latach 1878-1960 nastąpił nowy rozkwit. Commandaria i podobne wina, wcześniej znane jako Cyprus Sherry, stały się centrami eksportowymi.